บทที่ 26 บทที่14/1

บทที่14/1

รุ่งสางตะวันยังไม่พ้นขอบฟ้าประตูจวนสกุลเฉินเปิดออก ใบหน้าแชล่มแฉล้มของสตรีนางหนึ่งก็โผล่ออกมาจากหลังรถม้าที่มาจอดเทียบอยู่หน้าประตูจวน

"ท่านพี่เฟยอวี่ ท่านออกมาช้าเหลือเกินข้ารอจนเมื่อยไปหมดแล้ว" นางรีบโผเข้ากอดท่อนแขนแกร่งทำเป็นไม่สนใจสตรีอีกคนที่เดินเคียงข้างเขาออกมา

"แล้วเหตุใดมายืนร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ